Yüreğim kocaman ucu bucağı görünmeyen bir sayfaydı

Sense eşi benzeri olmayan kalem

Öyle yazılar yazdın ki sayfama

Aşkın adı sen oldun

Aşk senden sonra utandı isminden

Senden sonra kazanabildi kâinat anlamını

Gülümsemelerin ısıttı evreni güneş utandı

Bakışlarındı geceleri aydınlatan yıldızlar ar etti

Zifiri bir karanlıktayım şimdi

Gece yerini aldı

Uyku vaktim geldi

Başım yastığı çekiyor

Bedenim yorganı

Oysa imanın olmalıydı yastığım

Ve

Kolların olmalıydı yorganım

Her hücrem hasretinle yüceleşen aşkının secdesinde iman kazanıyor

Telaffuzu zor sevgilim

Bil ki

Seninle doğulup seninle ölünüyor

!